بهار جانکم
بینهایت دوست دارم دستت را بگیرم و بند کفشهای کوچکت را ببندم، با تو و پدرت زیر باران قدم بزنم، گیلاسها را روی گوشهات گوشواره کنم، از رقص موهات در باد کیف کنم و برای شادی غلیظی که توی چهرهات جان میگیرد، قند در دلم آب شود.
اما شاید هیچوقت تو را به دنیا نیاوردم. جهان پیرامون ما این روزها گنجایش همین شادیهای کوچک را هم ندارد.
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 122
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 108
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 138
انگار هواپیمامون سقوط کرده وسط جزیرهای در اقیانوس آرام. زخمی شدیم اما جانِ سالم به در بردیم. نه کسی صدامونو میشنوه نه برای کسی اهمیتی داره که کم کم محو و ناپدید میشیم. ما هم نشستیم به انتظار یک قایق نجات وسط اقیانوس. خوشخیال، منتظر، آرام.
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 98
حالا دیگر دور بودن معنای لفظیاش را از دست داده است. در دورترین فواصل هستی هم نزدیکترین مخاطب منی.
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 154
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 162
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 131
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 167
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 180
برچسب : نویسنده : fwriter-bashie بازدید : 141